van mijn moeder

De bedenker van het concept

Grote Vierkanten Borduren

is mijn moeder. Zij hield ook erg

van borduren  maar kon ook niet

overweg met telpatronen en zij is

daarom begonnen met voorbedrukte

stramienen (borduurpakketten).

Daar heeft ze menig exemplaar

van gemaakt kijk maar bij tabblad

VROEG WERK).

Toen ze van al die pakketten een

grote berg restjes draad over had,

 heeft ze op een keer een stukje
stramien gekocht, dat volgeborduurd
naar eigen inzicht en naar
beschikbaarheid van de 
restdraadjes. Ze liet dat aan mij 
zien met de opmerking “Stom he maar 
wat moet je er anders mee?”

Ik was meteen verkocht en vroeg of
ik het mocht hebben om
er een kussentje van te maken.

Mijn moeder was verbaasd dat iemand

dit leuker kon vinden dan haar stramienenwerk, bijvoorbeeld:

Het Meisje Met Het Paard,

de Kleine Engelse Lord, of Het

Schilderij Met Duizend Bloemen.

Ik heb er veel kussentjes aan overgehouden.

Daarom nodig ik iedereen van harte

uit om te kijken naar

Grote Vierkanten van mijn moeder (zie tabblad VAN MIJN MOEDER)

Omdat ik van de Geborduurde

Vierkanten kussentjes maakte, heeft

ze op mijn verzoek ook nog eens

diverse ACHTERKANTEN gemaakt,

dat is een apart tabblad geworden.

Verder wil ik ooit ook nog wat
oud borduurwerk van mijzelf en
mijn moeder erbij zetten, maar dat

is in de under-construction-fase.

Komt onder tabblad VROEG WERK.

Bij het tabblad PROJECTEN een paar voorbeelden van mijn excel-stramienen.

En dan onder tabblad
DITJES EN DATJES nog wat ruwe
berekeningen over het

aantal kruisjes dat door ons is

geborduurd en meer of minder

relevantie informatie.

Het eerste Grote Vierkant dat mijn moeder maakte was deze:

Het is gemaakt in 1984 ongeveer. Daarna is het jarenlang mijn favoriete bankkussen geweest. Ik geloof dat ik er wel 3 keer een andere achterkant op heb gezet, en elke keer werd het kussen wat kleiner omdat er weer een gedeelte te beschadigd was geworden.

Toen het te erg versleten raakte heb ik de achterkant ervan afgetornd, het gewassen (in de hoop dat er iets van zou overblijven), gestreken en opgeborgen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dit werkje weg te gooien.

Daarna ben ik de volgorde van verschijnen geheel kwijt. Daarom zet ik gewoon alles onder elkaar, Ik weet alleen dat het Grote Vierkant met de zoute-droppen-figuren (hieronder) één van de laatste was die ze gemaakt heeft. Dat is ook goed te zien aan de staat van het borduurgaren.

Dit kussentje hieronder maakte mijn momeder voor mijn zoon Rob, toen hij twee jaar was en helemaal gek van auto's en verkeersborden.
De achterkant werd gebordeerd in zijn lievelingskleuren, blauw en geel.

Ergens tussenin werd deze gemaakt, simpel maar zeer kleurig uitgevallen.

Toen mijn dochter Francis ongeveer 3 jaar was mocht ze haar lievelingskleuren noemen voor een eigen kussentje: het werd natuurlijk rose, paars, goud en zilver.

Dit is één van mijn favorieten, zó simpel maar zó vrolijk. Waar je lege stukjes stramien ziet heeft knalgeel gezeten.

Dit lijkt grote stappen gauw thuis, maar het is supergoed uitgerekend. Ik kan dat weten want ik doe het met een Excelbestandje, je ziet meteen waar het niet uitkomt. Mijn moeder deed dit uit haar hoofd en het komt zo te zien ook nog goed uit. En wat betreft grote stappen gauw thuis: zo'n horizontale balk is ongeveer 12 x 100 kruisjes = 1200 kruissteekjes.

Dit is ook één van de latere ontwerpen van mijn moeder, ze probeert ook iets te doen met dieptewerking en geometrische vormen. Wat jammer dat ik niet meer met haar kan overleggen, want samen met haar, de computer en mijzelf hadden we denk ik nog heel aparte dingen kunnen maken.

Deze is ook heel simpel maar je kunt hem op verschillende manieren bekijken, als dwarse strepen, als vierkanten en driehoeken en rechthoeken etc.

Deze is ook nog in goede staat omdat er nooit een kussentje van is gemaakt.

Dit kussentje is wel tamelijk versleten.

  

Deze is weer heel erg versleten vanwege langdurig bankkussengebruik. Het is een REMAKE (maar dan op mijn verzoek in warme herfstkleuren) van het enige Grote Vierkant dat ik weggegooid heb vanwege te grote slijtage; dit was het Grote Vierkant dat mijn moeder maakte om over de armleuning van haar nieuwe bank te leggen als ze aan het borduren was (om de stof op de armleuning niet te veel laten slijten dus). Ze had het geborduurd in de pastelkleuren van de nieuwe bank. Maar ik vond het zo mooi dat ik het meekreeg om er een bankkussen van te maken. Later, toen het kussentje al erg aan het slijten was, ben ikk begonnen met het na te maken. Dat is uiteindelijk bergen en wolken geworden; mijn dochter Francis stelde voor om onder de eindeloze reeks van wolkjes bergen te maken en dan ook één kleur per berg (kijk bij MIJN WERK).

EN, ALS LAATSTE,

volgens mij het mooiste, maar helaas ook het meest versleten werk van mijn moeder. Hiervan zei ze dat ze er zelf heel erg trots op was, nou dat zegt wat. Ze had  zich suf zitten rekenen en het is goed uitgekomen. Jarenlang heeft het op de bank als pronkkussen gelegen, en het heeft ook veel spontane bewondering gekregen.